41 yaşındaki tek yumurta ikizleri Vecihe ve Vediha Çolak, 10 yaşından itibaren yakalandıkları kas dengesizliği hastalığı sebebiyle ilkokuldan sonra eğitimlerini sürdüremeyince hayata kendilerinin yazıp oynadığı, "mutluluk oyunu" ile bağlandı.

Balya'ya bağlı Danişment köyünde aileleriyle birlikte ikamet eden Vediha ve Vecihe Çolak kardeşler, ilkokuldan hemen sonra 2 yıl arayla aynı hastalığa yakalandı. 10 yaşından itibaren tıptaki ismi 'Miyopi Mitakondri' olan ve çaresi bulunamayan kas dengesizliği hastalığının pençesine düşen ikizler, istedikleri birçok planı gerçekleştiremedikleri halde hayattan zevk almayı, mutlu olmayı kendilerine ilke edindi. Vediha Çolak, "Hastalığımızın tanısı 1993 yılında konuldu. Yaşamla ilgili çok planlarımız vardı, ben öğretmen, Vecihe polis olmak isterdi. Hiçbirini gerçekleştiremedik. Bu hastalığımızın ilerlemesi ailece bizi üzüntüye boğdu ama zamanla alıştık. Yaşamamız gerekiyordu, hayata bağlanmamız lazımdı, bir şekilde bağlandık. Her zorluğu aştık. Pozitif oluyoruz. Bir sıkıntı, üzüntü yaşadığımızda onu hemen atabiliyoruz, yoksa kendimize dert ediniriz. Hayat üzülmeye değmez, insan dünyaya bir kere geliyor" diyerek hayata mutlulukla bağlandıklarını ifade etti. Sağlıklı insanlara özendiklerini de itiraf eden ikizler, devlet yetkililerinin engelliler için altyapıyı düzeltmelerini istediklerini söyledi.

İkizlerden hastalığa ilk yakalanan Vecihe Çolak, 5 yıl öncesine kadar ayakta durabilirken artık bunun da imkansız olduğunu, çaresizliğe rağmen morallerini her zaman iyi tuttuklarını anlattı.

İkizlerin kas hücrelerindeki dengesizlik sebebiyle vücutlarının büyük bölümü görevini yapamıyor. 30 yıldır ilerleyen ve yayılan hastalıkla yaşamasını öğrenen ikizler, tıpta hastalıklarına bir gün çare bulunabileceği ümidini kaybetmediklerini, çare bulunmazsa da hayata asla küsmeyeceklerini ifade etti. Kimsenin kendileri ve onlar gibi olanlar için üzülmemesini isteyen Vecihe Çolak, "İnşallah bir gün Allah'ın izniyle çare bulunur. Ama olmazsa da dünyanın sonu değil, biz bu şekilde de mutluyuz.

Sevdiklerimiz, arkadaşlarımız, annem babam bizim başımızda olduğu sürece sorun yok. Her gün kalktığımız zaman olumsuz şeyler düşünmüyoruz, eğer olursa onu bir günde kafamızdan atıyoruz. Çünkü olumsuzluklar bizi ve ailemizi etkiler. O yüzden kimse üzülmesin" dedi.

İkizler, aynı zamanda doktorları olan İstanbul Çapa Tıp Fakültesi Hastanesi'nde görevli Prof. Dr. Coşkun Özdemir'in başkanlığını yaptığı Kas Hastaları Derneği'nin de üyesi. Derneğin Yeşilköy'deki yerinden alınıp başka yere taşınacağı haberi üzerine büyük üzüntü yaşadıklarını anlatan Çolak kardeşler, bütün kas hastalarının üzüntüye kapıldığını belirterek derneklerinin aynı yerinde kalmasını istediklerini söyledi.

İkiz kızlarıyla birlikte mutlu bir hayat sürdüklerini anlatan Meliha-Mustafa Çolak çifti ise kızlarının mutluluğu için ellerinden geleni yapıyor. 60 yaşından sonra ehliyet sahibi olduğunu ve araba aldığını anlatan Mustafa Çolak, "Bu şekilde kızlarımı istedikleri yere gezmeye götürebiliyorum. Onlara şoförlük yapıyorum" dedi.

Anne Meliha Çolak ise evde doğum yaptığını, göbeklerini farklı renkte iple bağladıkları halde hastaneye gittiklerinde ebelerin göbek bağlarını değiştirip beyaz bağlamasıyla ikizlerden hangisinin büyük, hangisinin küçük olduğunu bilemediklerini söyledi.

EVLİLİK HAYALİ
Günlük yaşamları arkadaş ziyaretleri, kitap okuma, internet ve elişi yapmakla geçen ikizler, evlilikte ise kararsız olduklarını söyledi. Evlenme teklifi aldıkları halde korktuklarını belirten Vediha ve Vecihe kardeşler, "Evlenmeyi düşünmüyoruz çünkü üzülmek istemiyoruz. Biz duygusal insanlarız. Biz bakıştan da anlıyoruz, istenilmediğimizi hissettiğimiz zaman orada durmak istemiyoruz. Hassas olduğumuz için üzerler diye çekiniyoruz. 10 yıl önce bu soru sorulduğunda, 'Belki' demiştik. 'Evet' diyebilmemiz için karşıdaki insanın çok iyi meziyetleri olması lazım, çok evlilik teklifi aldık. Bazı insanlar bizi korkuttu. Biri, 'Çok seviyorum' dedi, sonra da yalancı çıktı. O durumlar bizi kötü etkilediği için, 'Evliliğe hayır' dedik. Zaten hasta olduğumuz için bu durumumuzu kimse taşıyamaz diye düşünmüyoruz.

Evlenecek olduğumuz kişinin çok sağlam karakterli bir insan olması gerekir, böyle olursa kabul ederiz, neden olmasın? Evlenmek her insanın hayalidir. Biz de gelinlik giymek isterdik, evlenmek isterdik. Ama, hastalık zamanla insanı bazı gerçekleri görmeye itiyor. Bunlar bizi kabuğumuza doğru kapattı. Biz önümüze bir duvar ördük, 'O duvarı kimse aşamaz' diyoruz. Onun için de küçük şeylerden mutlu oluyoruz" diye konuştu.

Danişment Köyü Muhtarı Ertuğrul Danışan da ailesiyle birlikte her gün ilgilendiği ve ihtiyaçlarını gidermeye çalıştığı ikizleri köy halkı olarak çok sevdiklerini kaydetti. Köyde altyapı çalışmalarını tamamladıklarını anlatan muhtar Danışan, tüm yolları kilit parke taşı ile örerek hem nüfusun çoğu yaşlı olan köylülere hem de akülü sandalyeleriyle köyde dolaşmayı seven ikizlere rahat ulaşım sağlamak istediklerini, ilgililerden yardım beklediklerini söyledi.

RAPOR ÜZÜNTÜSÜ
İstanbul'daki Kas Hastaları Derneği'nden kendilerine yeni bir akülü sandalye verilecek olan ikizler, bunun için gereken raporda ise haksızlığa uğradıklarını belirterek üzüntülerini ifade etti. Vediha Çolak, "Akülü sandalye alabilmemiz için doktor raporu gerekiyordu, 15 gün önce Balıkesir Devlet Hastanesi'ne gittik, bize, 'Akülü sandalye kullanabilir' diye rapor verilmedi. Biz akülü sandalyemizin yenilenmesini istiyoruz fakat doktor bizi gördüğü halde bu raporu vermedi. Tek elin sağlıklı olması gerekiyormuş ama biz kas hastasıyız zaten. Kullanamayacağımızı düşünmüş ama kullanıyoruz işte. Sadece biz değil bütün kas hastaları kullanır. Niye böyle bir engel koyuyorlar anlamadık. Başkaları kalkıp yalan dolanla raporlar alıyor, biz öyle sahtekar değiliz" diyerek tepkilerini dile getirdi.

Öte yandan, birlikte yazdıkları şiirlerini toplayan Çolak kardeşlerin, "Mutluluk Oyunu" ve "Derin Dalgalar" isimli ikişer baskı yapmış kitapları da mevcut. Tüm engellere rağmen hayatın, yaşamanın güzel olduğunu, ondan tat almayı bilmek gerektiğini söyleyen Vediha ve Vecihe Çolak kardeşler, hayatta en büyük değerin sağlık olduğunu belirterek, "Hayatta hiç kimse üzülmesin. Zorlukların altından kalkılıyor. En büyük değer sağlık, şükredilmesi gerekiyor. Bizler şükrediyorsak engelli olmayanların daha çok şükretmeleri gerekiyor" diyerek herkese mutluluk diledi.

05.01.2010