Köyde taşımalı eğitime geçilmesi üzerine boş kalan eski okulu tamir eden köy muhtarlığı, çok sayıdaki kadına ürünlerini değerlendirme fırsatı verdi. Halk Eğitimi Merkezi Müdürlüğü ile işbirliği yapılarak açılan kurslarda beceri sahibi olan kadınlar ürettikleri ürünleri de eski okul binasında satmaya başladı. İlçeye 18 kilometre uzaklıktaki 465 nüfuslu Çamlıbel köyünde, kadınlar kış boyu ürettikleri ürünleri yaz aylarında köye gelen yerli ve yabancı turistlere satarak para kazanıyorlar. Satılan ürünler arasında el örgülerinden, zeytin, reçel turşu ve sabunları kadar çeşitler yer alıyor. Aile ekonomilerine katkıda bulunduklarını anlatan kadınlardan Ayfer Öner, “Bizim köyümüzde 3 seneden beri burası açıldı. Muhtarımızın eşinin emekleriyle. Ondan sonra bütün köyün hanımları isteyen gelip burada her şeyi satabilir. Ama bizim bir şeyimiz var. Hepimiz kendi ürettiklerimizi getirip satıyoruz. Artı, bütün emeklerimiz kendi alın terimiz. Nasıl diyeyim size. Her şey kendi elimizden çıkıyor. Kışın boş zamanımızda geliyoruz. Burada üretiyoruz. Yazın turizme açık olduğu için köyümüz onları burada satıyoruz. Boş zamanlarımız değerleniyor. Hem evimize ekonomimize iyi geliyor. Evimize bir şeyler götürüyoruz. Kendi paramız oluyor. Kendimiz çalışınca daha iyi bir şeyler oluyor” dedi.

Dilber Matlı ise, “Ben 8 senedir burada evliyim. Azerbaycan’dan geldim. Ben de bu Türkiye de yaşadığım için bütün insanlara katılıp burada herkesle ürünlerimi değerlendiriyorum. Muhtarımız sağ olsun hanımıyla beraber. Biz de burada el işleri yapıp satıyoruz” dedi. Muhtar vekili Mustafa Öner de, “1945 senesinde yapılan bu okul ilkokul olarak köyümüz de hizmet verdi. . Ondan sonra bu okul, nüfusun düşmesi sonucu öğrenci azalınca kullanılmaz oldu. Öğrenciler taşımalı eğitim görüyor. Binanın boş kalmaması için kadınlara tahsis ettik. Kadınlarımız burada çeşitli elişleri üretiyorlar. Ayrıca, köyümüzün bağ bahçelerinden tarlalarından toplamış oldukları ürünleri gelen turistlere para karşılığı olarak satıyorlar., Aynı zamanda tanıtıma da katkıda bulunuyorlar” dedi.

Sabiha Demirkazık da, “El sanatları ürünlerimiz var. Ayrıca, mantılarımız, reçellerimiz, salçalarımız, sabunlarımız ve turşularımız var. Tülbentlerimiz, kazaklarımız, şallarımız da burada yapılmaktadır. Akşam sabah oturup yapıyoruz .burada. Bunları sergilemek zorundayız. 5-10 kuruş da para kazanıyoruz. Allah, bereket versin. Bu sene, Kurtiz öldü, vefat etti. Çok üzüldük. Ama, çok da gelen oldu. Ne yapalım alış veriş yapıyoruz. Mecburuz yapmaya. Üzüntümüz de devam ediyor” dedi.

28.10.2013